mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładne łuki A

t. 14-15

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do t. 15 w A, odczyt dosłowny (→Wf→Wn,Wa)

! miniat: wycinek;                EZnieU

Łuk do końca t. 14 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

W A odczytany dosłownie łuk pr.r. w 2. połowie t. 14 kończy się na początku t. 15. i tak to odtworzono w Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji, jest to jednak tylko niedokładność pisowni Chopina, który w tej Balladzie większość łuków pisał z rozmachem. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 32-33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki A, odczyt dosłowny

EZnieU1

Łuki A, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuki Wf (→Wn,Wa)

min: dodać obrazek na początku opisu, 2 ćwierćnuty t. 33;       EZnieU
..

Napisane z rozmachem łuki l.r. wyraźnie obejmu­ją w A grupy pięciu powtarzanych akordów. Ich wcześniejsze rozpoczęcie w Wf (→Wn,Wa) jest wynikiem rutynowego podejścia sztycharza Wf, który za najbardziej prawdopodobne uważał łuki całotaktowe. O tym, że realny zapis A podlegał dość dowolnej interpretacji, świadczy koniec łuku nad t. 32, który mimo że w A sięga aż do t. 33, w Wf kończy się na ostatniej ćwierćnucie t. 32 (w tym wypadku niewątpliwie słusznie).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące

t. 33-34

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do t. 34 w A, interpretacja kontekstowa

Łuk w t. 33 w Wf (→Wn,Wa)
..

T. 33 kończy 1. stronę A, a wpisany w nim łuk pr.r. wyraźnie sugeruje kontynuację. Jednak na nowej stronie, w t. 34, nie ma dokończenia tego łuku. W żadnym z pierwszych wydań nie doprowadzono łuku do t. 34, ale w Wf łuk wykracza poza ostatnią nutę t. 33, co wygląda na nieznaczącą niedokładność, nawet jeśli intencją sztycharza było oddanie dwuznacznej notacji A. W tekście głównym podajemy wersję z łukiem doprowadzonym do cis2 w t. 34, co uważamy za interpretację kontekstową zapisu A. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności Wa , Niepewna kontynuacja łuku

t. 45-46

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki w A

TGTU = łuk pr.r. 45-46 i pierwszy łuk 46

Łuki w Wf (→Wn)

EZnieU

Łuki w Wa

EZnieU1
..

Pierwszy z dwóch rozpoczynających się w t. 46 łuków pr.r. jest w A napisany z rozmachem, tak iż w Wf (→Wn,Wa) rozpoczęto go błędnie od 1. ćwierćnuty taktu. Skłoniło to adiustatora Wa do skrócenia poprzedniego łuku, który w tym wydaniu obejmuje tylko t. 45.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A

t. 47-48

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk nad 2. połową taktu w A (odczyt dosłowny→Wf→Wn,Wa)

EZnieU

Łuk do t. 48 w A, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Zdaniem redakcji, łuk A jest podwójnie niedokładny:

  • w autentycznym układzie graficznym Chopin nie miał możliwości objęcia łukiem 1. połowy taktu, toteż zastosował praktycznie równoznaczny, uproszczony zapis;
  • Koniec łuku bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację (na końcu linijki tekstu), jednak w następnym takcie nie ma jego dokończenia, co jest częstą przypadłością rękopisów Chopinowskich. O tym, że przyjęte w wydaniach dosłowne odczytanie tego zapisu nie jest słuszne, przekonuje taka sama sytuacja w partii pr.r., w której jednak jednoznaczny łuk w analogicznych t. 45-46 pozwala rozstrzygnąć wątpliwości na korzyść łuku doprowadzonego do początku t. 48.

W tekście głównym proponujemy opartą na powyższych przesłankach rekonstrukcję domniemanej intencji Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku